Örevizyon - İşte taraftar, işte şampiyon!

İsveç'te milli tatil ciddiyetinde kutlanan Eurovision Şarkı Yarışması üzerimizden geçti gitti. Hiçbir fikrimiz olmadan çılgınca Norveç'i destekledik, meğersem adam zaten bahislerde favoriymiş. Telefonla SMS şeyederek toplam 3 oy verdik. Haketti ama; kemanıyla, naifliğiyle, "hey, yo"laşan gençliğimize tertemiz bir ışık tutup, birkaç saniye içinde bizi 80'lere, 90'lara, sütün inekten içildiği Heidi yıllara götürüp büyük sevaba girdi. Kendisine buradan kucak dolusu sevgilerimizi gönderiyoruz. Seneye Norveç'ten Erlend Oye'nin "Every party has a winner and a loser", Türkiye'den de Bülent Ersoy'un "Çile bülbülüm çile, çileeeeeeeee aıııhh aıııh aıııhhha aaaaaa çile bülbülüm -ALLAH!" izleyici katılımlı şarkısıyla hem İslam alemini, hem de canlılar alemini temsil eder vaziyette ve aksesuvar bolluğunda (örneğin 55'i bir yerde takarak-veya daha güzeli vücudunun tümünü 5'i biyerdeliklerle kaplatarak, ki bu durumda "Hadise'nin üzerinde dikiş izi olmayacak, kumaş olmayacak" saçmalıklarını bile aşmayı becerebilir) katılmasını salık veriyorum. Gerçi Sayın Ersoy bu senenin birincisi Norveçli çıtırı görünce muhtemelen ağzının salyası tsunami etkisi yaratacak, Norveç önümüzdeki binyılda güzelim fiyordlarını kaybetmiş ve balıkçılığa küsmüş şekilde takılacaktır.

Benim Eurovision hitim herhalde çocuk korosu vokal performansına en çok yaklaşmış yetişkin vokalini bünyesinde barındıran, bir yandan efil efil Akdeniz havası estiren, hem de çocukluğumun Kayahan parçalarındaki sıcaklıkla beni kucaklayan Bloody Mary. Birkaç sene önce TV'de duyar duymaz Soulseek'ten hayvancasına indirmiş ve gözyaşları içinde kendisini sahiplenmiştim. Klipte kızların gudubetliğini görüp de korkmayın ha. Geçecek, alışacaksınız.