21 Temmuz 2010 Çarşamba

300. post hediyesi: I-candy Marcello

Marcello Mastroianni valideni ticaret öğesi yapacak deseler, "bari ucuza gitmesin, Marcello" der sineye çekerim. Saygım, sevgim o boyutta.

Toprağı bol olsun. Nevra Serezli "Aşk olsun"da "neRRRRde o eRRRkek" diyordu ya, hah, o sorunun ve her sorunun cevabı.
 

Şimdi öylesine Google'layıp beğendiklerimi aldım da, aslında bir Marcello blogu açıp en seçmece, en nadide şeyleri koysam mı, bir düşüneyim.

Siyah beyazmış sanki o zaman dünya da, sonradan dejenerasyondan renkler de yanarlı dönerli olmuş.

Eski fotoğraflara bakıp, şaşmamamız ne tuhaf. Siyah-beyaz deyip geçiyoruz. Halbuki bazı dönemler anca iki renk görülebiliyor. Farklı tonlarda griyi sayarsak üç. Sonra teknikolor filmler var. Onlar da boyama kitabı gibi.

Hiç yorum yok: