Onu son görüşümün üstünden 12 saat geçmeden hastaneye kaldırılan anneannem, ben İsveç'e inmek üzereyken vefat etti. Sözünü ettiğim, okuyamadığı hikayemle birlikte ona huzur diliyorum. Burası, blogumda sanal bir mezar taşı olarak hüzün saçmasın; anneannemin güzelliğine dikilmiş bir anıt gibi dursun, her baktığımda bana onu hatırlatsın, sabır ve ilham versin. (Paragraflar yine birbirine yapıştı maalesef, onları da bir ara düzeltirim.)
Düzeltme: Öyküyü içinde bulunduğu kitabın piyasaya çıkması sebebiyle buradan kaldırdım. (19 Ocak 2010) Kitap için: http://www.cumhuriyet.com.tr/?hn=186396
4 yorum:
güzel.tanıdım aşkın en saf halini.
çok çok şükela...
Teşekkür ederim. Font iyice küçülmüş, karınca duasına dönmüş. Ona rağmen okuduğunuza çok sevindim.
Basin sagolsun. Anilarda, duslerde...
Yorum Gönder