The Pursuit of Happyness (happiness değilmiş, dikkatinizi çekiyorum)'i izledim bir kere daha. Aslında geçen sefer yarım izlemiştim, o sayılmazdı. Bu sefer de 3/4 izledim gerçi. Yine aynı yerlerde gözyaşları sel oldu aktı. Şu aşağıya koyacağım kısmını, kilisedeki anları izleyip de ağlamayan arkadaşa demirbilek, çelikyelek ünvanı vereceğim.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder