Kendim sanatçı olamadım, şimdilik sanatımı gevezelik/kendi kendine edebiyat parçalamacılık/boş yere mühim cümleler kurup sonra kendi unutmacılık vasıtasıyla sergiliyorum ya hani.. Kuzen neyse ki bana çekmemiş, sanatçı olarak yarattıklarını merakla takipteyim.
Kuzenin manitası da boş durmayıp tiptak.com diye bir web sitesi açtı, burada sanatçılar ve art admirerlar toplaştı ve klanlaştı. Organizasyon yönü de olan bu oluşumda insanlar işlerini de sergiliyorlar, sohbet de ediyorlar, başkalarıyla şeyler de paylaşıyorlar. Üşengeçlikten ve terbiyesizlikten ben üye olamadım. Belki üşenmeyenlerin ilgisini çekebilir.
Kuzenin son gözdesi Little People diye bir proje/durum varmış, tiptak'ta güzelce anlatmış, gerekli adresleri de vermiş. Ben de okuyup çok beğendim ve kuzenin gözlerinden öpesim geldi. Siz de okuyun diye bu yazıyı yazdım. Sitemi takip eden milyonlar da böylece bilgilenmiş oldu. Hiç komik değil. Biliorum.
2 yorum:
Canım, ben senin yazılarını okuyarak dinleyerek büyüdüm. Kurguyu senin kadar düzgün yazmak en istediğim şey. :) Teşekkür ederim güzel yorumlarına. Mutlu oldum çok.
Aa ben bu tiptak'ı stumble mı bi yerlerden bulup hastası olmuştum, arada açar açar bakarım. Görüyo musun 3 kişide kendine dönme 6 kişi sonra jesus'ı bulma oldu sanki?
(atmıyım şimdi olmadı dimi)
Yorum Gönder